Η διώροφη αυτή μονοκατοικία οικοδομήθηκε το 1909 σε σχέδια και επίβλεψη του Μιχάλη Σαββάκη και βρίσκεται στο τέλος της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου, ακριβώς πάνω από τη θάλασσα. Τον ήρεμο σχεδόν κυβικό όγκο του σπιτιού σπάζει ο βορεινός μικρός εξώστης και το φάρδεμα προς τα δυτικά της κάτοψης που τονίζει η ανάλαφρη βορειοδυτική απόληξη του στηθαίου στη στέγη, ίχνη του σχεδόν πάντα απαραίτητου πύργου του Σαββάκη.
Η διάταξη στην κάτοψη είναι χαρακτηριστική, σχεδόν όπως σε όλα τα σπίτια – γραφεία των βουλευτών που σχεδίασε ο Σαββάκης, με τη δεύτερη είσοδο για την ελεύθερη διακίνηση των ανθρώπων του σπιτιού, τους χώρους υποδοχής και το γραφείο στο ισόγειο, και τους ιδιαίτερους χώρους στον όροφο. Στην πρόσοψη, χαρακτηριστικά κτισμένος είναι ο κεντρικός άξονας της εισόδου και του εξώστη με κολόνες και αέτωμα που απολήγει σε λεοντοκεφαλές, αλλά και πελεκητές σκαλισμένες καντονάδες από λευκό πωρόλιθο. Τα σχέδια των πέτρινων σκαλισμάτων που περιβάλλουν τον κύκλο με την ημερομηνία ανέγερσης του σπιτιού προδίδουν την επίδραση της Δύσης στον Μιχάλη Σαββάκη.
Τα εξωτερικά τριπτά επιχρίσματα με τις ίσιες σκούρες γραμμές έχουν ένα ζεστό χρωματικό τόνο ανάμεσα στην ώχρα και το κεραμιδί. Οι αυλόθυρες είναι από τις ωραιότερες στην πόλη με σύνθετα πλεκτά κιγκλιδώματα, ενώ υπάρχει ελεύθερος χώρος γύρω από το σπίτι με τα απαραίτητα φοινικοειδή.
